- оҷиз
- I[عاجز]а. нотавон, беқувват; дармонда, бечора; оҷиз будан ба иҷрои коре қувват ва тавоноӣ надоштан, қодир набудан ба коре; оҷиз мондан // оҷиз омадан аз чизе ба иҷрои коре қодир набудан, аз ӯҳдаи коре набаромадан; оҷиз шуданII[عاجز]гуфт. нобино, кӯр
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
